22بهمن امسال هم مانند همه سالهای گذشته در دوره 31 ساله انقلاب سرنوشت ساز بود
اما اینبار حال و هوای این روز شور عجیبتری داشت.شور وحالی شبیه به سالهای اولیه انقلاب
شور و حالی برای اثبات...اثبات بودن ما.اثبات حضورو پشتبانی ملت از ایران اسلامی، اثبات حمایت جاودانه ملت از رهبر ...
...به کسانی که اگر از خاندان رژیمهای مستبد قبل از انقلاب نباشند مطمئنااز پیروان راه انهایند
اما اینباردر لباس دیگری اینبار باشعار دین وطرفداری از اهل بیت شمشیر خود به این انقلاب و دین اسلام را از رو بربسته اند.
افسوس که حق گریزی این افراد چشمانشان را برروی حق بسته انان کور شده اند
و نمیبیندد سیل خروشان مردمی که جان و مالشان را برای ولایت و کشورو دینشان فدا میکنند.
افسوس و صد افسوس بر کسانی که تصور بر این دارند که مردم با چنین حضور وصف ناپذیری فقط برای گرفتن
متاعی ناقابل اینهمه عظمت و شور از خود نشان میدهند و به خیابانها میریزند و فریاد مرگ بر منافق سر میدهند.
ننگ باد بر این نااگاهان بی ولایت که دل رهبر ما را با خیانتهایشان به درد می اورند...
ننگ باد بر این امویان زمانه که قلب علی زمان را میشکنند....
ولی اینان غافلند از مردم ایران که تفاوتی به بلندای تاریخ با مردم کوفه دارند
مردمی که جان و روح و نفس کشیدنشان در گرو یک اشاره رهبر است.
بله ایشان از روح ولایی و شهادت طلبی این مردمان غافلند
هنوز نتوانسته اند بفهمند دلیل شکست همیشگیان در برابر اسلام و ایران اسلامی همین روحیه مردمان ان است.
